Veel werknemers krijgen vroeg of laat te maken met een auto van de zaak. Zodra de loonstrook binnenkomt, ontstaat vaak verwarring: waarom betaal je extra belasting en soms ook nog een maandbedrag aan je werkgever? Dat draait om het verschil tussen bijtelling en eigen bijdrage.
Wat is bijtelling?
Bijtelling is het bedrag dat de Belastingdienst ziet als “voordeel” wanneer je een auto van de zaak ook privé mag gebruiken. Dat voordeel wordt als loon in natura behandeld: je werkgever telt een vast tarief bij je belastbare loon op en houdt daarover loonheffingen in. Rijd je in een kalenderjaar niet meer dan 500 kilometer privé, dan kun je bijtelling voorkomen; daarvoor bestaat ook de Verklaring geen privégebruik auto.
De hoogte van de bijtelling hangt af van de cataloguswaarde en het bijtellingspercentage. Voor 2025 noemt de Belastingdienst twee tarieven: 17% en 22%, afhankelijk van de CO₂-uitstoot. Je betaalt dus niet “de bijtelling” zelf, maar belasting over het bedrag dat bij je loon wordt opgeteld. Belangrijk: bijtelling gaat vooral over “ter beschikking staan”. Als je de auto mag gebruiken, gaat de fiscus er in principe vanuit dat privégebruik mogelijk is, tenzij je dat overtuigend uitsluit (bijvoorbeeld met een sluitende rittenregistratie of de verklaring).
Wat is eigen bijdrage?
Een eigen bijdrage is geen belasting, maar een afspraak tussen werknemer en werkgever. Het is het bedrag dat jij aan je werkgever betaalt, bijvoorbeeld voor privégebruik of omdat je een duurdere auto kiest dan het leasebudget. Volkswagen vat het verschil zo samen: bijtelling is belasting op privégebruik, terwijl eigen bijdrage een betaling aan je werkgever is. Voor de fiscus is vooral relevant of die bijdrage echt bedoeld is voor privégebruik van de auto. Bekijk ook eens het verschil tussen een grote en kleine beurt van je auto.
Soms raakt het onderwerp ook aan tijdelijke mobiliteit. Wie een huurauto gebruikt en kosten wil beheersen, denkt bijvoorbeeld aan verlagen eigen risico bij een auto huren in Utrecht. Bij een zakelijke (lease)auto gaat het vooral om fiscale regels en afspraken met je werkgever.
Hoe werken bijtelling en eigen bijdrage samen?
Het voelt soms alsof je dubbel betaalt: bijtelling via je loonstrook en daarnaast een eigen bijdrage. Toch kan een privégebruik-bijdrage juist helpen. Als jouw eigen bijdrage aantoonbaar is bedoeld voor privégebruik, mag die in mindering komen op de bijtelling. Die vermindering kan de bijtelling verlagen tot nul, maar nooit negatief worden. Een rekenvoorbeeld. Stel: cataloguswaarde €40.000 en bijtellingspercentage 22%. Dan is de bijtelling €8.800 per jaar, ongeveer €733 per maand. Bij een belastingdruk rond 37% is dat netto grofweg €270 per maand.
Betaal je €100 per maand eigen bijdrage die expliciet voor privégebruik is afgesproken, dan gaat er €1.200 per jaar van de bijtelling af. De belastbare bijtelling wordt €7.600 per jaar, waardoor je netto bijtellingslast daalt naar ongeveer €235 per maand (bij dezelfde belastingdruk). Het exacte bedrag verschilt per inkomen, maar het principe blijft: een privégebruik-bijdrage verlaagt de bijtelling.
Waar gaat het in de praktijk vaak mis?
Het grootste misverstand zit in de woorden. “Bijtelling” is een fiscale grondslag en “eigen bijdrage” is een betaling aan je werkgever. Wie die twee door elkaar haalt, maakt vaak een verkeerde vergelijking bij het kiezen van een leaseauto. Daarnaast gaat het mis als een bijdrage wel wordt ingehouden, maar niet helder is vastgelegd waarvoor die bedoeld is. Als een eigen bijdrage niet als privégebruik-bijdrage is afgesproken, is het niet vanzelfsprekend dat die de bijtelling verlaagt. Zorg daarom dat bedrag en bestemming terug te vinden zijn in de autoregeling of leaseovereenkomst.
Door vooraf goed te checken of privégebruik is toegestaan, wat je bijtellingspercentage is en hoe een eventuele eigen bijdrage contractueel is vastgelegd, krijg je grip op je werkelijke maandlasten en voorkom je dat de auto achteraf duurder uitpakt dan je dacht.
